Hayal Kırıkları

Dünyanýn dünya kadar borcu vardý bana
Hep inandým bir gün hayallerimi alacaðýma
Ellerimi açtým semaya
Bir yaðmur olup düþer miydi düþlerim avuçlarýma ?

Gözlerimi kapattým,kulaklarýmý týkadým
Ellerim dokunmayý unuttu burnum koklamayý
Bir gül nasýl kokardý unuttum
Gül sandým hep dikenlere dokundum
Beþ duyumu kaybettim bir anda

Gözlerimin içinde gözlerimi aradým
Sözlerim çýktý karþýma
Kalabalýklar arasýnda yalnýzlýðý aradým
Her dönemeçte hýzlandý kalbim
Döndüm dolaþtým yine baþa ulaþtým
Her gün aynaya bu ben miyim diye baktým
Ýnsan kendine yabancýlaþýr mý ?
Yabancýlaþtým
Kaybettiðim ben’i yine ben’de aradým
Ben dünyaya inandým iþte öyle saftým
Þarkýlar " yalan dünya "dese de ben gerçek sandým
Hayallerimi bana verir sandým
Ýnanmamak lazýmmýþ,anladým
Hayallerim kýrýldý tek tek
Cam kýrýklarý gibi daðýldýlar etrafa
Cam kýrýklarý ellerimize batardý ya
Hayal kýrýklarý yüreðimize batarmýþ anladým
Temerrüde düþtü hayallerim
Þimdi çocuklar topluyor hayal kýrýklarýmý
Ben hayallerimi çocuklara býraktým.

Sosyal Medyada Paylaşın: