Özledikçe yaðmur kokan gözlerini
dilsiz sabrýmýn hýçkýrýklarý yýrtýlýrdý boðazýmda
Direnirken karanlýða
Kolumu bacaðýmý kapardý batan güneþ
Hangi duvarý týrnaklasam
kalan son bakýþýn vururdu gözlerimi
Korkardým tekrar gidersin diye
Bakamazdým
Baþýmýn öne eðildiði yerde
sende kalýr
seni aðlardým...
Özledikçe toprak kokan ellerini
avuçlarýmda yanardý acýnýn kandilleri
Aklýma gelirdi hayat yokuþunda yarým býrakýþýn
yorulurdum düþmekten de ,acýmazdý hiçbir yaným
Sadece solumu sarardý sýzýn...
Yýðýldýðým yerde
sende kalýr
seni kanardým...
Özledikçe Aþk kokan tenini
Bin parçaya bölünürdü ruhum
içimde aðlayan çýðlýklar ile...
Sahipsiz bir isim sýzardý canýmýn yarýsýndan
Yorgun sabrým süzülürken soluðumdan
Duymazdým
sen yanýmýn ,boyunu aþan acýlarýný
öksüzlüðümün konuþtuðu lisaný...
Çok sevmiþtim
Gidemezdim...
Düþtüðüm her þiirin baþlýðýnda yaþama döner
yine sen de kalýr
son satýrýnda yine sana ölürdüm...
elysa