Adýn þarkýlarýn nakaratlarýnda yazýlý,
Dilime dolanýr durmadan hem söylerim,
Hem de dinlerim…
Bilirim hikâyeni,
Nasýl sevdiðini, uðrumda dönen dünyaný,
Hepsini bir solukta okudum…
Okudukça daha çok sevdim seni…
Ve tanýdýkça seni nice þiirler yazdým.
Bitmeyecek sevdanla baþlayan,
Sonsuzluk olmasa da büyük aþkýnla biten
Sen… Yine Sen…
Tutamasam da ellerini
Bakamasam da gözlerine
Acýyan, kanayan yaralarýma iyi gelmiþtin.
Farkýnda bile deðildim belki…
Ne çare, yüreðime düþtün bir kere
Dönüþü yok bu yolun…
Öyle seviyorum ki seni,
Asla vazgeçemem,
Sensiz bir dünya düþünemem
Hem inkar etme, sen de deliler gibi seviyorsun!
Dönüþü olmayan tüm çýkmaz yollara inat
Sabah þafakla beraber
Her yol geceye çýkýyor
Kahrolasý gece...
Kral kesiliyor karþýmda,
Karanlýktan korkarým ya
Yaralarýma tuz basar vicdansýz geceler…
Gözlerim takýlýr yýldýzlara
Hepsi de donuk, niyetleri yok kaymaya
Sanki kuyruklarýnda ben asýlýyým
Öyle ya… Bir ben miyim hayatý kayan
Kendi ateþinde kendini yakan
Etrafýný aydýnlatamayan tek zavallý ben miyim?
Ya da sevmeyi öðretemeyen çaresiz…
Geceler seni bana getirse, doyamam ki
Sana doyamadýðým her gece olur bana karabasan
Sevgin ben de öylesine aðýr ki
Yere göðe sýðdýramam seni
Ve ölesiye aklýmdasýn ne yapsam
Ýçimden söküp atamam.
Her nereye baksam oradasýn
Bazen sanki denizin derinliklerinde,
Bazen de gökyüzünde bulutlarýn üstünde
Mavinin her tonunda ve aldýðým her nefeste
Sen varsýn ne yapsam vazgeçemem.
Sen yine sen…
Ve bu sabah uyandýðýmda yoktun yanýmda
Göz kapaklarým þiþmiþ,
Göz bebeklerim adeta patlamýþ aðlamaktan
Gözyaþlarýmda yok olup gitmiþsin
Hal bu ki seccadem olmuþtun baþ koyduðum
Þimdi de orucumsun?
Madem sana kavuþmanýn baþka yolu yok
Ve ben…
Senin iftarýnda, orucumu seninle bozacaðým…
Seninle…
Evet..
Sen.. Yine Sen…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
19.10.2014