Belki Eylül'dün...

Belki Eylül’dün,
Gidecektin bir gün.
Sonbaharlar býrakacaktýn bana,
kundakta kýþlarým olacaktý.
Yaz yaðmurlarýnda çýkacaktým camlara,
saçlarým Nisan’da uzayacaktý.
Mayýslar görecektik birlikte,
yaný baþýmda aðlayacaktýn.
Sonra Haziran çalacaktý güneþiyle kapýmýzý,
ben doðacaktým.
Yüzümü döndüðümde sana, gülümseyecektin,
ay düþecekti satýrlarýma,
seni yazacaktým.




Bak, ben büyüdüm,
inanmýyorum mevsimlerin
seni anlattýðýna.
Yaz türküleri de söylemiyorum.
Býraktýðýn kýþ büyüdü kucaðýmda,
sol göðsümde buz soðuðu,
tenimde Aðustos sýcaðý.


Ne masum bir bebektin oysa
fotoðraflarda.
Kim bilir?
gülüþüne sevinmiþti annen.


Belki Eylül’dün,
kötü bir adam oldun
karanlýklar çaldý seni.
Haziran’da geldin.
Ve
Aðustoslar kopardý ellerimden
ellerini.


Belki Eylül’dün,
Gidecekti/n bir gün.
Sonbaharlar býrakacaktý/n bana,
kundakta kýþlarý/m olacaktý.
Yaz yaðmurlarýnda çýkacaktým camlara,
saçlarým Nisan’da uzayacaktý.
Mayýslar görecektim
yaný baþýmda aðlayacaktý/m
Sonra Haziran çalacaktý güneþiyle kapýmý,
ben doðacaktým,
gülecektin,

ölecektim.



"Eylüller de gider bir gün."





N.K-2014








Sosyal Medyada Paylaşın: