YOLCULUK

Hani derler ya..
Bir daha gelsem bu dünyaya..
Olur ya belki,
Ulu sanatkar,
Bin defa yaratsa, beni..
Deðiþir mi ki eski zamanlarýn
Bendeki izi ve dili..?

Her seferde yolum, sevdaya çýkar,
Vuslatsýz, sessiz , bencileyin.

Yine mavi ve kýzýl denizlerde,
Açýlýr sandalým ufka doðru,
Bir gün batýmýnda, kürek sesi ile
Yürekte çýðlýk , feryat figan.

Gece uzun sürer, aysýz yýldýzsýz.
Güneþ doðmadan, az önce,
Çalý bülbülü benim bestemi söyler.
Deniz de son dalgasýný vurur,
Ayak deðmemiþ bir kýyýya.
Bir veda busesi kondururum,
Geceye ve denize …

Yolculuk son bulur yine,
Bir seher vakti sessizce,
Yalýn ayak ve kimsesizce..!

(Sadece bir doðum günü þiiridir)
Sosyal Medyada Paylaşın: