tam orada duruyordum
sokaðýn yanýnda
beni kaldýrým taþý sandýlar
yol kenarýnda uzayan serviler solgundu
üzerinde öten serçeler yorgundu
benim taþa kesmiþ halimi anlamadýlar
bir insan ne kadar çok ölebilirse
o kadar ölüyorum
bir þehir nasýl yerle bir olabilirse
öyle çok enkazým
ayakkabý boyayan çocuklar cila atýyor suratýma
mendilci kýzlar temizliyor sümüklerimi
bir yankesici
delip geçiyor hain býçaðýyla kalbimin içini
bilmiyor
ceplerimde sadece isimsiz þiirlerim var
yerle gök arasýnda bir yangýný yaþýyorum
yandýkça savruluyor küllerim
devletin kapýsýnda açlýðým
caminin avlusunda annesiz bebek
kerpiçten bir damýn altýnda kalan yoksulluðum
birazdan ölü soyucular
cesedimin kurtlarýný dahi çalýverecek
tam orada duruyorum
sokaðýn yanýnda
bari
sen beni kaldýrým taþý sanma
bugün günlerden cumartesi
analar daha çok kanar
bu yüzden
en kutsalýn olan annen gibi sev bugün beni sevdiðim
buna çok ihtiyacým var...
Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.