MAHRUMIYET

Ýstedim...
Ellerini tutsam hayata sarýlýr gibi,
Yýkansam gözlerinin billur þadýrvanýnda,
Kör kuyularýn dibinde býrakýp özlemi
Yeþersem yeniden bakýþlarýnda.
Bekledim...
Ayaz nefesinin estiði yerde.
Yapraklar sarý, kaldýrýmlar ýslak.
Büzülmüþ ellerim ceplerimde,
Yüreðimin sýzýsý ýlýkça damlayarak.
Düþündüm...
Kelimeler amansýz bir kasýrga zihnimde
Hasret, nedamet, zafiyet, izafiyet,
En derinden çýkýp geldiðinde
Anladým...
’Yoksun’luk demek mahrumiyet.






Sosyal Medyada Paylaşın: