bir ömrün kadersiz evlatları

Acýlarla beþik kertmesi benim hayatým.
Bir vazgeçsem,
Kurþuna dizecekler.
Delik deþik edecekler.
Mezarlýk da ne ki,
Bir ormanýn kuytusuna kefensiz gömecekler.
Hele bir denesem.
Zerre kadar mutlu olayým desem,
Mazallah.
Lime lime kesecekler.
Hiç acýmayacaklar gülüþlerime.
Hem de hiç acýmayacaklar.
Kasýrgalarýn yeryüzünü talan ettiði gibi,
Tarumar edecekler düþlerimi.
Güneþime perde
Yýldýzlý gökyüzüme bulut olacaklar.
Saklý bahçemde filiz veren bütün çiçeklerim.
Lalelerim sümbüllerim
Gönül gölümün kýyýsýnda biten nilüferlerim
Hepsi de bir bir solacaklar.
Ne güneþi görecekler ne de ayý.
Tadýný alamadan gidecekler þu yaþanasý sevdanýn.
Bir ömrün kadersiz evlatlarý.
Ben ve acýlarým.
Derin sancýlarla peyda olmuþum.
Ve artýk acýlardan ibaret
Sadece bir ben varým.
____________Murat Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın: