Kendi içine sönen ýþýklarýn sükûtu usumda Sevgisizliðin kol gezdiði upuzun çöllerde Kalaysýz bir çanak gibi insani itilmiþliðim Dinlesene yüreðimin ölümle olan valsýný Ben yýkýlan aþk kulelerinin gölgesindeyim
Sonu gelmeyen yalnýzlýklar içine gizlendik Islanmýþ kanatlarýmýza güneþ taþýyor kuþlar Kan içiyoruz asýrlardýr doyumsuz bir kaptan Güneþ eski güneþ, bu gök ve denizler bizim Ýtildik aþka ihanete, hangi ihtiþamýn kölesiyiz
Güneþi emziriyor düþümde bir kadýn, bakýþý gül Eskimiþ dünlerin prangalarýný çözüyor bir adam Bir kuþ sürüsü kafeste, yaþamak ruhumda çýðlýk Hangi kitabý açsam yalnýzlýk, sözcüklerde elem Umarsýzlýk pay ediyor insanlar, tükendi neslimiz
Bütün yüreklerde yangýn, yalaný istifliyor kimileri Koyun kurda karýþtý, çaresizlik demirini kemiriyor Ýnsan sürüleri istikametini þaþýrdý, güneþe yürüyor Üþüdük aþk çardaðýnda, kaydýmýzý ihanet tutuyor Derin bir karanlýk yaþamak, kehanet saati çalýþýyor
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.