Uzun,derin mevzuat bu.. Onun için,ben yine, Her zaman yaptýðým gibi, Bu iki konuya.. Zihnimi,çok takmayacaðým. Doðduðum aný.. Bilemediðim gibi, Öleceðim aný da.. Bilmem tabii ki de! Aradaki,teferruata, Gelince.. Yaþam denmiþ ona, Asýrlarca! Doðmak yaþamak Ölmek. Ritmik,gitmek_gelmek, Devamlý. Açýk penceremin,perdesi Yüzümü sývazlar iken, Þevkatli bir ana eli gibi. Sezenin þarkýsý Çýnlýyor içimde: Tut ki,karným acýktý, Anneme küstüm.
16.12.2007. Ýzmir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.