Kapattým sensizliðin köþe baþlarýný nöbetteyim
Gözlerim yollarda seni beklemekteyim
Eðer ölürsem seni beklerken Kutsal nöbetim baþýnda
Sevda þehidi deseler de
Gözlerim açýk gidecek unutma
Pamuk ellerinle sen kapat gözlerimi korkma
Vasiyetimdir götürsünler naþýmý senin doðduðun topraklara
Sensiz yüreðimde kýþ oluyor hep mevsimler
Sana olan gücümle sevdamý anlattým
Saðýr sultanlar anladý
Sadece sen mi anlamýyorsun beni
Ya da “susmak da en büyük cevaptýr” diyerek
Yalnýzca sen mi anlýyorsun
Onu da ben anlamýyorum
Anlamadan ölürsem, gözlerim açýk gidecek
Pamuk ellerinle sen kapat gözlerimi korkma
Vasiyetimdir götürsünler senin doðduðun topraklara
Yüreðim pamuk þekeri gibiydi
Þimdi ayrýlýk rüzgarlarý esiyor yüreðimde
Özlemlerin beynimi uyuþturuyor
Hasretin yakýp kavuruyor
Cebimde biriktirdiðim kelimeler de yetmez oldu
Duygularýmý anlatamýyorum
Derinden iç çekiþlerimde idam ediyorum
Gözlerim açýk ölürsem eðer sensiz
Pamuk ellerinle sen kapat gözlerimi korkma
Vasiyetimdir götürsünler senin doðduðun topraklara
Ýnanmýþtým hazanda baharý yaþatacaðýna
Oysa zamansýz sararan yapraklar gibi oldum
Ansýzýn düþüyorum gönül bahçene
Savurdun rüzgarlarda bir oraya bir buraya
Ýçimdeki fýrtýna kasýrgaya dönüþtü sensizlikte
Eðer seni son defa sarmadan ölürsem
Gözlerim açýk gidecek bu alemden
Pamuk ellerinle sen kapat gözlerimi korkma
Vasiyetimdir götürsünler senin doðduðun topraklara
Bu, sana son þiirim son kez bakýþým belki de
Dokunamasam da
gözlerimle son kez okþayacaðým saçlarýný,
Gözyaþlarýný son kez sileceðim dilimle
Son kez hissedeceðim tutamasam da ellerini
Evet, gerçekten hissedeceðim hepsini hayal de olsa
Ne umutlar beslemiþtim sana dair
Þimdi hepsi yok oldular birer birer
Yokluðun derinden yaralar kahreder
Son defa olsun tenin tenime deðmeden ölürsem
Gözlerim açýk gitmesin
Pamuk ellerinle sen kapat gözlerimi korkma
Vasiyetimdir götürsünler senin doðduðun topraklara
Mustafa KARAAHMETOÐLU
05.10.2014