İkisi yok yaşamanın
Neden diyorum kendime
bu birbiriyle alakasýz gibi duran yaþamlar
fotoðraflar
sefilliðin mutlu duran selfisi
ingilizce karakterlere kapý açan
huzur evi gibiyim bu gece
akýllý bir sancýsýz sensizlik belki de
tüm bu sessizlik .
hayat hikayesinin obez olduðunu
bir vatanseverin bile anlayabileceði o malum dille sana bizi anlatmak
benim için Afrika’da misyonerlik yapmak kadar kutsal bir vazifeyken
olmamak, yani inançsýz bir inanma yanýlgýsýyla
ama tüm kalbim ile
ama tüm kalbim bir önemsiz beden sebebiyken
olmamak ve o aðaçtan yine de düþmek bu gece
tùm bu sessizlik
tüm bu ruh ve yaradýlýþý aðzýmýn içinin
iltahaplý da olsa kelimelerimizin topraklarýnda
birçok beyaz
birçok siyah birçok insan ve birçok son gibi birbirine benzer o son öpüþ
hiç yaþamamýþlýk tut ki cennet
ve birçoklarýnýn cehennemi ,nefreti gibi çaresizce yaþamak
o uçsuz bucaksýz þu an
o bir saniye içinde
hep içinde bir dýþlanmýþlýkla yürümek
felçli bir farkýndalýk hissettiðimde
gözyaþý kasým olman gibi
o derece de ateþ
ve þimdi ki tüm geçmiþ zamanlý hastalýklarýn geçmiþliði
hissetmediðim
yazmaya alerjisi olan þu an
olmamak en iyisi
sen daha iyisin
ve bunun bir önemi yok gibi
ama ben yokum iþte
ve kafiyesi olsun istediðim o yatak
kuþ tüyü balkona terfi etmiþliðim
ayaklarým ise hala çýplak
þu an sadece þu an bir vatan
þu an sadece þu an sadece bir çýplak
ikisi yok yaþamanýn...
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.