ADINI SANINI DEĞİL, VİCDANINI BELLE
Kýzýlca kýyamet kopmadan
Boylu boyunca canlý cesetler
Kesmiþken hesabý
Ve hükme varmýþ çoðu
Bitimsiz ihtirasýn
Ahenksiz týnýsý daðlarken ölü ruhlarý.
Mecali bitti bitecek
O mazlum ki;
Kalýr mý yerde ahý…
Ey zulmün bitimsiz devinimi
Sanma ki rahat edecek þu koca güruh.
Ters yüz edin o münafýk maskeleri
Sür git neyin telaþýdýr bu.
Göçebe ruhlar,
Dar mezarlar
Kýlý kýrk yarmýþ iken ömür boyu
Hiç mi hicap etmezsin,
Eþkâlin midir söyle
Þu soluk benizli soytarý
Düþmüþ iken içine o boyu küpünün
Hani elinde tuttuðun o kýrýk kulpu.
Kadýn, erkek bilin ki;
Beyhudedir telaþýn
Zinciri çoktan dolamýþsýn boynuna
Kalp dediðin o küçük yumru
Ýçerisinde sakladýðýn o sayýsýz kötü huyu.
Kuþ sesi, yürekteki inilti
Duydun sanma asla
Bastýr artýk þu nefsin boðumunu.
Nefret belli ki tek besinin,
Sürgün olduðun o doyumsuz nefsin
Þu iþaret parmaðýna yönelt gönül gözünü
Ýstiflenmiþ tüm öfkenin
Ve ölümü kuþatan o eðreti kinin.
Öbek öbek adý insan,
Sersefil onca mazlum
Merkezi üzünçlerin
Sýtký sýyrýldý þeytanýn dahi.
Çarmýha gerilmiþ tüm düþler
Dile kolay koca bir ömür
Çoktan nihayete eren,
Yine de tükenmek bilmez
O dipsiz, sonsuz istekler.
Bir lokma ekmek neyine yetmez
Kýrk yamalý hýrka deðil midir
Nefsini örten.
Bin düþün bir söyle
Adýný sanýný deðil, vicdanýný belle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.