Nezaman düþünsem seni ,
Gözlerim dalýyor uzaklara,
Resmine bakýp aðlayarak maziye dalýyorum.
Yetimliðim geliyor aklýma,
Hüzün kaplýyor içimi kaderime güceniyorum.
Yazacaðým hiç bir þey yokmuþ gibi,
Þaþkýnlýkla vuruyorum kendimi gecenin karanlýklarýna,
Sokalarda mýrýldanýyorum yetimliðimin türkülerini,
Dinleyici olmayan taþla örülmüþ kaldýrýmlara,
Ýþte o vakit anlýyorum ki,
Sensizlik kor ateþ gibi düþüyor yüreðime,
Adýný andýðýmda dudaklarým titriyor,
Üþüme alýyor içimi temmuzun sýcaðýnda,
Gözlerini ararken gözlerim,
Ruhumu buluyorum gecenin kucaðýnda,
Duaya açýyorum ellerimi
Görmesen bilmesende
Hala senin için dua eden biri var
Bir gün kabul olacak dualarým
O zaman yetimliðimle deðil
Mutluluðumla dökülecek sevinç gözyaþlarým,
Yanýnda olacaðým.
Yýldýz Senem Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.