Mutluluk aðacýma gazaplar kondu
ihanetler el koydu hayatýma
deli bir rüzgarýn öfkesinde savruldum
zaman akmayan durgun bir su þimdi
þimdi kalbim hüzün hüzün sevda
sevda sevda hüzün
vefasýz bir aþkýn ateþinde kavruldum
hayat ki, kanayan en derin yaram benim
umarsýz denizler gibi kaldým dünyanýn ortasýnda
dalgalandým dalgalandým duruldum
martým yaralý, martýmýn kanadý kýrýk, ben umarsýz
zýpkýn yemiþ balýklar gibi kalbimden vuruldum
kalbim aðrýyor karanlýk uçurumlara düþtüm
dikiþ tutar mý bir daha acýnýn açtýðý yaralar?
dinler mi rüzgarlar avazý kýrýk sesimi göðsümü yýrtýp baðýrsam?
ey cellat sevda adýna vur boynumu bitsin bu acý
varsýn sevda yolunda þehit düþsün düþerse bu can
bir an ah edersem namerdim.
çýrýlçýplaðým acýlarýn insafsýz kuþatmasýnda
her düþüþte göðsümden kan sýzdým gecelere
yýllar gelip geçti,
giyemedim bi-türlü mutluluk elbiselerini üzerime
heybesi kýrýk düþlerle dolu
meçhul bir yolun yolcusu gibi kaldým kayýp yollarda
önüm pus,
ardým cam kýrýklarý
saðým, solum namert dolu...
dayamýþ bir kez gýrtlaðýma hançerini hayat
güneþim tutuldu
akrep düþtü gecelerime
yaralý kaldý kýrgýnlýðým vurgun yemiþ bir þiir dizesinde
kan sýzýyor kalbime þimdi her iç çekiþte
ey hayat yeter dokunduðun içimin aðýtlarýna
acýlý ýrmaklar akýttýðýn gözlerimden…
ayaklarýmýn altýna almýþým saltanatýný senin
nasýl olsa bir gün çekip gideceðim
sevenleri, sevmeyenleri, acýlarý, hüzünleri býrakarak.
varsýn namertler söylesin hayatýn sevda türkülerini
kahredersem namerdim
ey hayat
yarýnlara hýzlý adýmlarla koþarken
düþtüm
yýrtýldý kalbim
ihanetin hançeri saplanmadan kalbime
var, sevda adýna vur boynumu
baðýþlamasýn beni hiç bir hatýra
korkarsam namerdim
varsýn kahýr rüzgarlarý essin üzerime
sel bassýn yataklarýmý
katletsin umutlarýmý bir bir
varsýn susuþum kendime
küsüþüm dünyaya
isyaným hayatýn sancýsýna olsun
tek bir söz edersem namerdim...
varsýn ardýmda ecel
önümde gam daðlarý olsun
ben onurumu baþýmýn üstünde taþýdým hep
içimdeki çocuðu aldatmadan
teslim olmadan
sarýlmadan yýlanlara
dimdik yaþadým namertlerin yýkamadýðý mertliðimle
yok verilecek hesabým kendimden baþka kimseye
kaç ihanet eskitmiþim þu kýsacýk ömrümde, kaç acý
var daya hançerini gýrtlaðýma hayat
her gün bir parça kopar yüreðimden
bin parça kopar bedenimden
önünde diz çökersem namerdim