Oturdum pencere kenarýna bir Ankara akþamýnda
Yine seni düþünüyorum.
Güneþ burada gökdelenlerin tepesinden batýyor
Mavi gökyüzü yerini mor karanlýða býrakýrken
Yosun kokularý ya da martýlarýn sesi gelmiyor
Sokaktan geçen arabalarýn
Kulaklarý týrmalayan motor sesleri arasýnda
Seninle ve sensiz geçen günlerimizi düþündüm bir bir
Ýlk günün tatlý heyecanýndan bugüne kadar ne varsa
Tüm anýlar sardý dört bir yanýmý býrakmadýlar beni…
Çok uzaklarda olsam da yine benimlesin yine seninleyim
Ömür dediðimiz nedir ki
Nasýl da akýp gitmiþ zaman
Günler hýzla geçiyor seninle ya da sensiz
“Ya sen geç kalmýþsýn dünyaya gelmeye
Ya da ben erken gelmiþim” diye çýðlýklþarýn hala çýnlýyor kulaklarýmda
Daha dün gibiydi kýsa olsa da ömür çizgisi denilen zaman
Yeniden yaþadým geçen o günleri an be an
Kah keyif ve heyecanla
Kah acý ve hüzünle.
Serin bir Ankara akþamý olsa da
Her köþesinde sen kokan ayný havayý kokladýðýmýz
Þehrin ortasýnda buldum kendimi bir an da…
Ellerinden ilk tuttuðum günü anýmsadým
Gözlerinin içine bakarak “seni seviyorum” dediðim an’ý
Seninle konuþmanýn mutluluðumun en güzel yaný olduðunu hissettim
Kekik kokulu orman içerisinde ele ele yürüdüðümüz
O günü tekrar yaþadým seninle sensizken de…
Fotoðraflarýn geldi aklýma papatyalar arasýnda çektiðim
Kocaman bir boþ çerçeve çizip önüme koydum
Ýçinde ki resimlere doyasýya baktým
Ne çok fotoðrafýný çekmiþim
Baktýkça dolup taþtý çerçevem
Çalan kapý ziline baþýmý çevirince
Hepside yok olup gittiler…
Kapý zili çalýnca, ilk zile bastýðýn gün
“Senin olmaya geldim” diye mýrýldanan sesin
Bakmaya kýyamadýðým, çok þeyler anlatan ela gözlerin
Derin derin nefes alýþýn
Ve þehvetle kabaran burun deliklerin
Film þeridi gibi gelip geçti gözümün önünden…
En çok dizlerine kývrýlýp yatmayý severdim.
Tek vücut olurdum ellerin ellerimde
Gözlerin gözlerimde.
Nefesin nefesime karýþtýkça
Heyecandan tir tir titrerdim…
O günler geçit töreni edasýyla bir bir geçtiler
Penceremin önünden
Yan komþularýn anlamsýz bakýþlarýna aldýrýþ etmeden
Yargýlamaya baþladým kendimi
Çok sevmenin dýþýnda ne yaptým?
Yanlýþ nerede? Yasak sevda olmasý mý?
Çok aradým
Mevlama el açtým sordum! Nerede hatamýz?
Ne yaptýysam bulamadým ya da kabullenemedim.
Yaþadýklarýmýzý yaþayacaklarýmýzdan alýkoyaný…
Hava iyice karardý sokak lambalarýnýn ýþýklarý fersiz
Mutluluk nedir diye sordum kendi kendime
Bende ki cevabý sen!
Sokaktan gelip geçenlere soruyorum
Kendini nasýl mutlu hissediyorsan odur dediler
Hep seni tarif ettiler…
Ýþte akýp giden zamanýn özünde sen varsýn
Sevginle ve seninle doldurduðum tek yaþam kaynaðýmsýn
Sen uzakta bu serin Ankara akþamý da
O günlerden biriydi
Seninle ama sensiz!
Akýp gitse de zaman
Ben mutluyum
Sen yüreðimde olduðun sürece…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
16.09.2014/Ankara