EVDEN KAÇAN KIZLAR
Karanlýk gecede ýþýklar dosttur sýrdaþtýr
Duvarlar içinde saklanan tek arkadaþtýr
Zifiri karanlýk çöker ýssýz sokaklara
Korkuyu andýrýr evinden kaçan kýzlara
Çareler içinde dolanýp duran kadersiz
Þefkatli kollar arayýp bulamaz çaresiz
Merhamet duygusu kalmayan ellere düþer
Azabý çekerler her günleri olur mahþer
Feleðin darbesi alýr yerden yere vurur
Piþmanlýk faydasýz engeller koymuþ dur gurur
Analar babalar yasýný çok acý tutar
Geriye dönüþü olmayan yollarý katar
Annenin yüreði hançer yarasý kaplýdýr
Söylemez içinde tutar sinede saklýdýr
Kýzlara deðeri vermeyen babalar piþman
Zalimce atarlar sokaða, olurlar düþman
En küçük hatasý olunca evinden kovar
Baþýna gelir felaket saçý baþý yolar
Cesedi gelince evine yýkýlýr baba
Kurtarmak içinde göstermemiþtir çaba
Mezarýn baþýnda oturup derdine aðlar
Piþmanlýk için geçtir, þimdi karalar baðlar
NESRÝN ÖNEM DEMÝR
12. 10 2014
BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.