Ayrılığın Kostümü

Ben ki...
Alýþtýramadým kendimi birtürlü,
Sensiz ve yanlýz gecelere.
Yokluðunu sýðdýramadým
Bomboþ evimde hiçbir köþeye.
Ýncitmek bir yana,
Dokunmaya bile kýyamazken ben sena,
Neden bu öfke dolu bakýþlar?
Tirtir titrerken kaybetme korkusundan,
Kimden bu köþe bucak kaçýþlar?
Alýnmaz mý sandýn sen bendeki yüreði?
Paramparça olup,kýrýlmaz mý sandýn?
Yoksa çok mu küçük gördün hayallerimi?
Hani seninki daðlar gibiydi de
Benim umutlarýma sýðmaz mý sandýn?
Aslýnda iyi biliyorum cesaretin þavaþanda olduðunu.
Biliyorum kalanýn deðil,kaçanýn korkak olduðunu.
Aklýn almadý deðil mi?
Benim küçük umutlarýmdaki kocaman dünyayý.
Gözün korktu.
Sýcaklýðýma yanaþýrken ellerin dondu.
Soðuk yanlarýmý hissedince de,
Yüreðin yangýn yerine döndü,kavruldu.
Haklýsýn sen de.
Bukadar aðýr olmamalýydým belki de.
Bukadar duygusal,
Bukadar yürekten baðlanmamalýydým.
Ama kahretsin ki beceremiyorum iþte.
Ne basit olabiliyorum,ne de basit seviyorum.
Yürek tutulmaya görsün birkere.
Gökyüzündeyse aþk
Çýrpýyorum kanatlarýmý götürebildiði yere kadar.
Ummanlardaysa,
Tutuyorum kendimi, dalýyorum enginlere
Nefesimin yettiði yere kadar.
Yaþýyorum her halini aþkýn.
Serin rüzgarlarla savurur saçlarýný nefesim.
Ýçini ýsýtýr güneþ gibi bakýþlarým.
Bütün kostümleri mevcut yüreðimde aþkýn.
Yeri gelir, demir olaný giyerim.
Yeri gelir deli olaný.
Bazen en kuvvetli prangayla mahkum olaný,
Bazen de
Çaðlayanlar gibi hüngür hüngür aðlayaný giyerim.
Þimdi bir baþýmayým boþ odamda.
Ve sensizliðe bu yürek hiç alýþmadý.
Denedim hepsi uydu da,
Bir ayrýlýðýn kostümü
Üstüme hiç yakýþmadý...
_____________Murat BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın: