SEN...
Bir yaðmur damlasýdýr, doðayý canlandýran
Tohumlar patlayarak, dönüþür fidanlara
El açarak yükselir, yakarýþý andýran
Sümbül, gül, ekinler doluþur da dallara
Bir tatlý gülüþtür o, sevdalý gönüllerde
Yeniden yaþam azmi, yüreklere akarken
Aslý olur, emsalsiz, adý gezer dillerde
Kerem olur bir fani, aþk ateþi yakarken
Sen de bana umutsun, yüreðime damlayan
Hasbahçenin içinde, bülbüle gül misali
Yaþama hevesimsin, asla sonu olmayan
Sen benim hiç bitmeyen telaþýmsýn sevgili
Dünya taþýnmaz yüktü, sen gelmeden öncesi
Var ile yok arasý, çar-naçar bir yaþamda
Bunca zaman gözümden, geldi geçti nicesi
Yüreðime sen doldun, o güzelim akþamda
Sen sabah tan yerinde, ilk ýþýksýn günüme
Çorak topraklarýma, bereketler getiren
Coþarken deli gönlüm, hayýflandým dünüme
Sen yarýnlarýmsýn, baþým göðe yetiren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.