AHIM KALDI

Seneler geldi geçti,ömür bitti ben bittim.
Gecenin sonundayým,bir tek sabahým kaldý.
Gerçeklerden hep korkup,hayal peþine gittim,
Gök kubbenin altýnda,bir nefes ahým kaldý.

Dost yüzlü gönüllerde,yýkýk bir viraneyim.
Ey sevgili aþkýnla,deliyim divaneyim.
Gücüm tükendi artýk,yorgun bir pervaneyim,
Erenler dergâhýnda,gönül semahým kaldý…

Yürek hep isyan etti,zamanýn cilvesine,
Kýrk yýl hatýr baðladým ,kahvenin telvesine.
Kalemimden ses verdim,bir yarin gül sesine,
Dilimde dua dilek,birde eyvahým kaldý.

Ne cismim kaldý benim,nede kütükte adým.
Ne bir nefes huzurum,nede aðzýmda tadým.
Orda burda hatýram,gözlerimde muradým,
Telleri kýrýk sazým,paslý silahým kaldý.

Dostlar bir bir çekilir,geceler arar beni,
Ne acýlar aðlatýr,ne hayat yorar beni.
Mezarýmda topraðým,sým sýký sarar beni,
Baþýmda mezar taþým,birde günahým kaldý.

05.12.2011 Ahmet KURNAZ


Sosyal Medyada Paylaşın: