Çekin þu binalarý göðümden, uçurtmalarýmý engeller.. Ýstemem buz gibi betonlar, güneþimi gölgeler.. Nerde o özgür uçurtmalarým, nerde güne bakan papatyalar.? Kaldýrýmlar buz kesiyor sayelerinde göðe doðru uzanýyor taþ perde... Güneþimle arama setre koymayýn, özgürlüðüme no’lur engel olmayýn.! Kuþlar gibi süzülsün, gökte uçurtmalarým. Onlar ki ; Beni si mgeler, uçmak isteyen gönlümü eðler..
Biz güneþin çocuklarý, al al olur yanaklarý, koþar yalýn ayaklarý, buluþurduk çim tepelerinde..
Caddeler ýslak buz gibi oysa, betonlar nemli küf kokulu, mis kokulu leylaklarým nerede.? hanýmeli iðde açar, bahar gelince. Kediler güneþlenirdi duvar dibinde. Güneþimi satmýþlar burda... Satýn almýþlar göðe yükselenler, geceleri yýldýzlarda gök te parlamaz, toplayýp götürmüþler ýþýk saçamaz.. Geri verin güneþimi, yýldýzlarýmý.! Gökte uçan uçurtmamý geri verin..!! Sosyal Medyada Paylaşın:
Asi Rüzgar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.