kalp sevmez gecikmeleri
tahammül edemez
inanamazsýn kalbinin seviyor olmasýna
delik deþik bir þeydi
oysa su geçirmeliydi
tuhaf bir sýcaklýktý
burun kýrmýzý
bir annesi yoktu uygunluðun
tahta kulübe prensi
birini ýsýrdýktan sonra diðer elmalarýn suçsuz kalabilmesi mümkün deðildi
anlayýþlý olabilirdiniz
gördüðünüz gibi þey...
öfkeli
umudun tarlasýnda kravatsýz bir korkuluk gibi
merak ediyordum
kimi çok uzaklardan bakýyordu
koþ diyordu, koþ bir de sen bak
kalbe yetiþmeli
vurulduk
duvarýn önünde
tekrar çiçekler vardý efkarlý
geçiyorlardý, kurtuluþtan bahsediyorlardý
ellerinde güvercin ýslýðý, ayaklarý çýplak çocuklar
güneþ gizliydi saçlarýnýn arasýnda
kimine göre orasý çok uzak
git bak,
bir de sen
kaçýrmadan deliliði
anlatabildikten sonra kelimeleri incitmeden saklamayý bilmeli
aðlayabilirlerdi
duvardý bu
nem kapardý
yýkýlýrdý da
kimine göre bir duvar kadar sert olabilir insan kalbi
zamaný gelince, uzanýnca yataðýna
yumuþacýk sarabilir gökyüzünü
bulutlarý boþaltabilir tüm temel bilimlere inanýp
rahatlarken,
kaynaþýrken,
su kaynarken,
söylenirken tek dilimlik kelime özüyle
bir müzik sarýp ekmeðe
kederi dökmeden yeryüzüne
aðlayabiliriz
kalp sevmez gecikmeleri
kandýr,
bir anlýktýr
kuþtur,
kuþuzdur artýk
uçup gitmiþizdir
insanlar fark etmeden
bir de sen bak
þehir çoktan yorgan döþek uyku
ulusun özgür öyküler