Zemherî karýný sermeye görsün
Sobasý soðuksa üþüyor insan...
Þeytan þer aðýný germeye görsün
Pusulasý yoksa düþüyor insan.
Gam yüklü gönülde dinmez âh-u zâr
Umut tükendikçe geceler uzar
Göz kýrpmaya görsün yalancý bahar
Güneþ köz býraksa, coþuyor insan.
Kabarsa gönlünde azýcýk deniz
Fetvasý hazýrdýr; "Âh çekmek câiz!"
Canlýlar içinde en zayýf, âciz
Haline bir baksa þaþýyor insan.
Ýster tonla olsun ister üç ölçek
Her derde dermanýn varlýðý gerçek
Dað çýksa önüne yüceden yüksek
Gafletten uzaksa aþýyor insan.
Kârun vazgeçmezken "han" tapusundan
Yunus’lar yontulur kul yapýsýndan
Girse "destûr" deyip, sýr kapýsýndan
Aþkla yola çýksa; piþiyor insan.
Ne mutlu pâk ise "kalp" denen hânen
Akleden zikreder, yükselir mânen
Sýratý geçerken, bil ki, îmânen;
Zindeyse, çevikse koþuyor insan!
Ýnsan bu! Haline þaþýyor insan...
Mecit AKTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.