DUA...

Baktým caminin bir köþesinde tek baþýna
sýrtýný duvara dayamýþ
gözlerini kapamýþ
ellerini semaya açmýþ
gözyaþlarý halýyý ýslatmýþ
Sesli birþeyler söylüyordu

Tanýrdým kendisini kimseye zararý olmamýþtý
Yaptýðý iyiliklerin haddi hesabý yoktu
Insan hayvan ayrým yapmazdý
Allahýn yarattýðý herkesin yardýmýna koþardý

Benim yaklaþtýðýmý hissetmedi bile
Söylediklerini artýk net duyuyordum
Allahým diyordu
Ey büyük Yaradaným

Bana iftira atanlarý
Bana zulmedenleri
Sýrtýmdan haince vuranlarý
Kuyumu kazanlarý
Yuvamý yýkanlarý
Ayaðýma çelme takanlarý
Yüzüme kapýlarý kapatanlarý
Beni dolandýranlarý
Canýmý yakanlarý
Dost görünen sahtekarlarý
Nankör çýkan ekmeksizleri



Ýyice yanýna yaklaþtým
Beddua etme kardeþim
Müslümana yakýþmaz
Allaha havale et diyecektim
Tam elimi omzuna dokunacaktým þok oldum
Elimi geri çektim bir adým geri attým

Affet Allahým affet diyordu
Allahým ne olur affet
Bilmiyorlar senin azabýný
Bilmiyorlar kul hakkýný
Bilmiyorlar iftiranýn büyük günah olduðunu
Bilmiyorlar cehennemin ateþini
Benim yüzümden yanmasýnlar diyordu

Beddu deðil resmen dua ediyordu
Bu zamanda kim yapardý
Kim düþmanýna iyi niyettte bulunurdu
Kim zarar verenlere dua ederdi
Resmen büyülük gösteriyordu

Bir kere daha takdir ettim
Sessizce geri geri camiyi terkettim
Onun yaþadýklarýný ben yaþasaydým
Onun çektiklerini ben çekseydim
Beddua etme desemde saða sola
Ben bedduasýz duramazdým
Gece gündüz beddua ederdim
Dua etmek mi?
Ben dua edemezdim
Resmen kendimden utandým

Sosyal Medyada Paylaşın: