Yine sonbahar yine güz dönümü Mahzun çocuklar gibi bakýyor aðaçlar. Gönül inkar ederken gözün gördüðünü... Son deme gelme diyor içimdeki çýðlýklar
Toprak kokusu, acý yeþil ve sarý Geçtim her mevsimden bin ümit ile Boþuna özlemek öksüz kalmýþ baharý Yalnýzlýk hýþýrdýyor yollardaki yapraklar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
BilgeGerçek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.