Masamda bir kadeh þarap ve senin fotoðrafýn. Kulaklarýmda dalgalarýn seslendirdiði þarký: Sensiz Olmuyor. Zihnimde sadece ikimizin olduðu geçmiþ. Kendimi avutmak istiyorum; geleceðini düþünerek. Saniyeler sürmüyor bu avuntu,hemen anlýyorum çok uzakta olduðunu.
Hayýr, içtiðim þaraptan deðil sarhoþluðum. "Sensizlik" denen illet sebep sarhoþluðuma. Ayýlamýyorum,hayata hiç ama hiç baðlanamýyorum. Hiç gelmeyeceksin biliyorum. Ama olur da gelirsen, Deniz Kýzý heykelinin orada seni bekliyorum.
Ramazan Terkos (RT)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Terkos Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.