- KENDİMLE Kİ SAVAŞIM VİCDANIMLA -

Alýr gelirim yolumu, sýrrýna vakýf olmaya hazýrým.
Anlatmaz kaçarsýn heyhat! Yine aldandým sanýrým.
Bu ne dehþet Allah’ým? içime batýyor kirpikler.
Bedenimi yüklenmiþ bir ruh ki kapýnda seni bekler.
Gülmeye engel aramaz, asrýn riyakâr kýzý.
Yerim - yönüm sensin tüm kuzeylerimin yýldýzý.
Bu ne hal ki ölürken güçlüyüm diyor hariz
Savaþýn en aðýr darbesiyle cennetlik mübariz.
Sen de mi haramýn o onmaz tadýný aldýn?
Yine yalnýz bir adam, yine yalnýz bir kadýn.
Hüznüme yeni þekiller verirken cüretkâr,
Bakýþlar ki ölümcül bakýþlar ki tehditkâr!
Kahkahalarla boðuluyor sahtelikler anasý
Kâf’a týrmanmak kadar bir hayaldir çabasý.
Nereli olduðu belirsiz, þiirlerim Araf’ta
Duan hangi camiide, hangi mescit, hangi safta?
Susuzluk girdabýdýr ki, atýn içime yansýn!
Bir bedene kefen iken, bir diðerine cansýn.
Silsen de aðladýðý aþikâr ki sürmeli gözler,
Bir yangýný, bir fýrtýnayý , bir yýkýmý gizler.
Bir gidiþ var, güç ki kalbinde prangalarla
Bir bekleyiþ var, kendimle ki savaþým vicdanýmla.

Efruz Merve YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: