Ben bu dünyaya gelirken, Sen beni karnýnda ve yüreðinde taþýyan sýn, Senin kollarýnda oldu, Ýlk aðlayýþým ilk gülüþüm.
Ýyi günümde kötü günümde, Hep yanýmda olansýn, En güzel sýcaklýðý, Ýlk senin kucaðýnda yaþadým.
Bilmediðim meçhul bir bilinmeyenden, Ýçinde bulunduðumuz hayata getiren sin, Hiç kimsenin ki benzemez ana sevgisi, Her kesinki geçer geçmez onun ilgisi,
Benim içim neye acýsa, O acýyý benimle yaþayan sýn, Ben ne yapsam ne etsem, Ödeyemem ne borcumu ne hakkýný,
Hayat içinde yaþanan ne çok sevgi var, Bir düþün bakalým en üstün olan hangisi, Bak bakalým kötü gününde en çok yanan kim, En çok kimi kaybettiðinde yanar kalbin.
Bu gün insan olabildiysem eðer, Bu senin sayendedir Anam, Ýyiliði ve sabrý sen aþýladýn bana, Sen rahat uyu ben hala gösterdiðin yoldayým, Ve o gösterdiðin doðruluktan hiç bir zaman, Þaþmayacaðým ANAMMMMM....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayriye Aydoğdu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.