(Ey gönül agular da, yesen yine bal kusuyorsun Zindanýna düþtüðün o yürekten ne istiyorsun )
Sana sensiz akýttým membadan gözyaþýmý Yola çýktý kervanlar taþa vurdum baþýmý Kestin can damarýmý indirmedim kaþýmý Sen gönül ustasýsýn yarama tuz basma yar.
Taþýdým seve seve benim olan yazgýmý Kýrýlýp dökülmeden beyan ettim sezgimi Yolumuz ayrýlsada söylesende ezgimi Sen gönül ustasýsýn yarama tuz basma yar.
Umut dedim bekledim sinemde otlar bitti Eylül ekim kasýmda mevsimler sensiz gitti Ruhum bedenim dilim semada niyaz etti Sen gönül ustasýsýn yarama tuz basma yar.
Baþýmý koyduðum yol sarpa gitti her zaman Acý acý inledi, ne ney kaldý ne keman Cesaretim tükendi haktan dilerim aman Sen gönül ustasýsýn yarama tuz basma yar.
Doðan güneþ gibiyim gün batýmýna yýlgýn Her seher aþýk gönlüm esiyor ýlgýn ýlgýn Bir hummaya tutuldum yayýldý bende salgýn Sen gönül ustasýsýn yarama tuz basma yar.
Özlem ÇETÝN MANÝSA 02.10.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.