dilini bilmediðim
ezgisini anlamadýðým- bu þarký sen
koþarak çýktýðýn merdivenler-
yýkýldý –aðladý dokunduðun zil
ardýndan terliðin öksüz, koltuðun boþ
bulutlar kaçýþtý önünden-
depremlerle gittin
geçtiðin sokaklar gözyaþlarýna gebe
kaldýrým kenarlarýnda boðuldu ýslak tekirler
terk ettiðin þehir kadar saðýr tanrý
duyulmadý aþkýn çýðlýklarý, kördü melekler
hiçbiri uçuramadý acýlarý gökyüzüne
sonra-
güneþ battý, ay doðdu
sonra-
ay battý, güneþ doðdu-
evrildi günler…
….-den doðuþ
tanrý yüzüme baktý
ay ýþýðýndan resimler çizdi alnýma
beyaz kanatlý bir sýzýnýn kucaðýndan silkindi zaman
aðaçlar dirildi ormanlar çoðaldý gözbebeklerimde
dereler çaðýldadý kurak vadilere…
kuþlar yine havalandý,yumuk yumuk bulutlar
arýlar, böcekler çiçekler
dünya rengarenk…
sonra-
güneþ battý, ay doðdu
sonra-
ay battý, güneþ doðdu-
evrildi günler…
bir
gün
dilini bilmediðim
ezgisini anlamadýðým- bu þarký sen
bu þarký sen
...-den canlandý hatýralar
yýldýzlar sarý kostümlü, gece dans ediyor
bir bir uyanýyor usumda kör noktalar
kalbimde çakan o kývýlcým- bu þarký sen
-bu þarký sen
tanrým!
izin verme
-çatlamasýn ruhumdaki çekirdek
- yine çoðalacak içimde bu devasa yangýn…
ayþe uçar
01-10-2014