Gül bahçesine, bahar gelmiþ neyleyim,
Benim gönlüme, hazaným gelmiþse,
Hazan gönülden, yaprak dökmekteyim,
Ben ne yapayým, gül çiçek vermiþse.
Koksa da güller, ötse de bülbüller,
Mor, mor açsa da, bahçemde sümbüller,
Has bahçelerde, serpilse de güller,
Ben ne yapayým, hazaným gelmiþse.
Hasta aðacým, rüzgarlar estikçe,
Tek,tek düþerdir, sararmýþ yapraðým,
Her gün, gün batýp, gün sona erdikçe,
Çürür dururdur, kuru her budaðým.
Çamur çirk oldu, yürüdüðüm yollar,
Kararanlýk gecem, hep güneþi kollar,
Bende gönül güz, bahar yazý sollar,
Sizde baharsa, benim ki de güzdür.
Dökülmekteyim, tane,tane daldan,
Sarý yapraðým, bana ne bahardan,
Yemem imkansýz, çiçek açmýþ nardan,
iðde dalýndan,tozup düþen olduk
Siz taze yaprak, bense sarý yaprak,
Ben kuru toprak, sizlerse yaðmur kar,
Varýn siz olun, ekin vermiþ toprak,
Biz hasat olduk, topraktýr gönle yar.
Bana nedir ki, gelmiþse bahardan,
Benim gönlümde, mevsim son baharsa,
Bana nedir ki, çiçek açmýþ nardan,
Benim gözümde, zamaným buharsa.
a.yüksel þanlýer
2008 þubat