Saçlarına Özlem
Yalnýzlýðýmýn ölüm çukuruna düþüp,
Sana seslenmek acizliðimin iþi deðil.
Saçlarýnýn güneþi kýskandýran yanýný özledim.
Hani gece düþer gibi siyaha dökülmüþ ya saçlarýn;
Ýþte ben saçlarýnýn örtüye kapanýþýný özledim.
Parça parça emanet edelirken tenim yalnýzlýðýma,
Açýlan yaralarýma saçlarýný sür,
Kokun yaksýn acýmý,
Harýnda yanayým ki yaralarým yok olsun.
Tel tel dök cenneti saçlarýndan sabrýma.
Ey eksik yaným;
Eridðimi görmüyor musun ?
Yüreðine ateþ pahalasýna damlamadý mý tenim?
Yanmadýn mý sende ben gibi.
Bir kör misali yanýmdan geçip gitme umarsýz.
Kokumu duy bari.
Sýrtýna alýp hayallerimi,
Kýyýsýna býrak huzurun.
Yanýna da bir tutam saçýný da makbul kýl hayatýma.
Kolay iyileþmiyor sensiz kalan sol yaram,
Burnumdan da sökülemedi kahrolacasý saçlarýnýn kokusu.
Ne zaman kabuk tutsa þu yaram,
Saçlarýna duyduðum özlem,
Bir býçak gibi etimden söküyor kabuðunu
Bu yaranýn.
Geçsede izi baki kalýr.
Susma sol yanýmýn eksik yaný kadýn !
Deniz koylarýnda,
Kayalarý kendine aþýk edip,
Sonra kaçýp uzaklaþan dalgalar gibisin.
Köpük köpük bembeyaz.
Bir berrak su gibisin uzaktan bakýnca,
Yaklaþýnca kaçýyorsun.
Ama ben susucaðým ardýn sýra.
Dirhem dirhem hissetsem de sabrýmý taþlýyan gidiþini,
Susacaðým.
Ýçimde koca bir dað yýðýnýna dönsede sukunet,
Susacaðým erisem dahi.
Sen gittikten sonra çok þey deðiþti,
Yýldýzlar kaydý dileksiz.
Ýki eylül daha uðurladým sensiz.
Çatýsý uçtu bu aþkýn.
Dondum.
Çocuklar iki yaþ daha yaklaþtý olgunluða.
Ben sensiz bir yaþ daha büyüdüm.
Eylül ve gidiþin birbirine ne çok benziyor,
Ýkisi de beni yýk’ýyor.
Eylül tenimi,
Ruhumu gidiþin.
Eylül’den þikayetçiyim sol yaným,
Saçlarýnýn esintisini bah’þetmiyor yalnýzlýðýma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.