BAKIŞIN KALDI
Kollarýmda kos kocaman bir boþluk,
Bir de gözlerimde bakýþýn kaldý.
Baþýmdaki kahredici sarhoþluk,
Kalem kaþlarýný yýkýþýn kaldý.
Yollarým meçhule büküldü gitti,
Caným bedenimden döküldü gitti,
Ellerin elimden çekildi gitti,
Ceyhan gibi nazlý,akýþýn kaldý.
Bir söðüt dalýna astým zamaný,
Sen diye baðrýma bastým zamaný
Yolcular boþ koydu virane haný,
Ve senin sessizce çýkýþýn kaldý.
Koklamaya kýyamazken gülümü,
Gidiþinle arar oldum ölümü,
Sevgin ile dolup taþan gönlümü,
Kara gözlerinle yakýþýn kaldý.
Sevdiðim,sultaným gönül verdiðim
Baktýðým her yerde sensin gördüðüm,
Yarýným muamma, hayat kör düðüm,
Sadece sen gibi kokuþun kaldý.
Her gece yeniden ayný mezara
Girsem de kapanmaz açtýðýn yara,
Kendi ayaðýmla çýkmýþým dara,
Ýlmeði boynuma takýþýn kaldý.
27.05.2014 Ahmet KURNAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.