Gönlüm; yine derde soktun baþýmý,
Halime acýyýp, soraným mý var,
Yaralar, býrakmaz artýk peþimi,
Kollayýp yaným da, duraným mý var.
Yandýkça ateþi, tozuyor külü,
Estikçe gönlüme kokuyor gülü.
Kim çözecek þimdi, benim müþkülü,
Aklýný yoluma, serenim mi var.
Sanki felek beni, korla deniyor.
Ne kökten yanýyor, ne de sönüyor
Yüreðimin içi, dýþý kanýyor.
Yarama merhemi, sürenim mi var.
O gitti gideli bittim, haþatým.
Kimsem yok ki benim, yalnýz yaþadým.
Onsuz gecelerde dondum üþüdüm.
Günlerdir koynuma girenim mi var.
Anýlarým bir bir beni yokluyor.
Acýklý halimi dilim saklýyor.
Piþman olmuþ giden, sebep bekliyor.
Birisi’ne haber verenim mi var.
Zekeriya duman
Özden im tutuldum amansýz derde,
Hani sevenlerim sevdiðim nerde,
Kapandý ömrüm de artýk son perde,
Bu halime kafa yoraným mý var......mostar01
Baðrý yanmayanýn yüreði taþmaz,
Sukutün meramý bendini aþmaz!
Dile tam yol verdim rotamýz þaþmaz,
Zemberek boþanmýþ frenim mi var?.....mehmet yaþ
Nasýlsa sözümü kimse duymuyor
Bugün güzel desem düne uymuyor
Ona gideceðim, yollar koymuyor
Periþan halimi görenim mi var.......dostyeli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.