nefeslerim sayýlý þu kahýr dolu dünyamda savrulup gidiyorum bilinmez yarýnlarýma kaç gün, kaç yýl sürer bilmiyorum savruluþlarým al silahý vur alnýmýn çatýsýndan; acýmam inan ki sadece tek kurþun deðsin sensizliði yaþayan tenime acýmam... acýmam korkma zaten yýkýlmýþlýðý tadýyorum sensizliðin yangýnlarýnda tekrar yýkýlýrken yokluðun sonsuzluðuna; kurþun acýtmaz beni yýlgýn alýþveriþleri yaþýyor ya bedenim; diken gibi iken nefeslerim al silahý vur gitsin bedenimi vur alnýmýn çatýsýndan; nefeslerimi tüketsin tek kurþun yoksa iþkencelerin içinde kývranýyorum seni düþlerken yalnýzlýðýmda nefeslerimle kan davasý güdüyor gibiyim sana veda ederken kalabalýk insan topluluðunda yalnýzlýðýn en berbatýný yaþadýðým an ölmek geldi içimden uzanýp tutamadým ellerini; silemedim yaþlý gözlerini vur gitsin tek kurþunla alnýmýn çatýsýndan kaným akmaz kurþun yarasýndan; acýmaz sensizliði yaþayan tenim sensiz nefes alýrken hayatýn izbelerinde zaten yaþamýyorum sensizliðin boþluðundan kurtar sonsuzluða uðurla sensizliðimi...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.