BİLESİN
Gittin diye yaþamam sanýyorsan bekleme,
Yaþamak buysa eðer,yaþýyorum bilesin.
Allah’tan aramýþsýn,suçu bana yükleme,
Ben Dünya’nýn yükünü,taþýyorum bilesin.
Ýki damla yaþ dedin,gözümü sundum sana,
Sonunda yapacaðýn,bumuydu böyle bana,
Leylâ’nýn aþký için, Mecnun’un yana yana,
Kül olduðu çöllerde,üþüyorum bilesin.
Bu sevda acý verdi,tadýný alamadým,
Belki yaren oldum da, yarin hiç olamadým,
Düþtüðümüz bu hale,bir sebep bulamadým,
Düþündükçe aklýmý,þaþýyorum bilesin.
Geceler yýldýzlarý birer birer atarken,
Uykular gözlerime diken gibi batarken
Sen serin sabahlarda,uykulara yatarken,
Ben aþkýn ocaðýnda,piþiyorum bilesin.
Üç paralýk hayatta deliye çýktý ünüm,
Sanýrým sona erdi,artýk dünya sürgünüm.
Üzerinde adýmla,doðum ve ölüm günüm
Bir mezarýn taþýna,düþüyorum bilesin.
Ahmet KURNAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.