HAL/İÇTE...
Vuruldu…
Kapýlar camlar kýrýldý
Dalýnda duran kuþlar
Havalandý aðýtlar…
Gök tuttu bulutu
Þaziye’nin ayaðýnda naylondu terlik
Daha ben taze çocuktum
Beþinde gördüm on kiþiyi…
Saydýklarýmdandý hepsi
Üçten ileri gitmezdi seksek taþlarým
Ev yandý yirmi dördündeydi
En küçüðünündü adý Bahar…
Beþ mevsim bir olup yandý
Mahalle ýsýndý
Ocaktaki süt taþtý
Telaþlý söndü o çatý…
Benim ilk masalý duyduðum yerdi
Haliçten pis gemiler geçerdi geceleyin
O bana anlatýrdý ben dalardým
Karardýkça akþam kirpiðime…
O sallardý dizinde tüm sandallarý
Kasýmpaþa’ya beni kucaðýnda alýp giderdi
Kýyýya vardýðýmýzda beklerdi onu bir tekne
Arkamýzda kalýrdý duman altýlýlar
Adam akýllý küfürler on dörtlüden çýkardý kelimeler
Fazlasý Haliç iþte….
Onlar arka sokaklara biz ileri tam ileri
Karþýda bizi bekleyen yosun dolusu dostlar
Henüz çok küçüktüm martýyý ilk gördüðümde
Bir kadýnýn sýrtýndaydým
Cihangirde bir cigara yaktý tüm yollarý…
Açýk musluklar deniz doyursun
Küller birleþip ev kursun kumrulara
Ateþ ýsýtsýn kýþlarý
Buzlarý eritmek için içtim tüm acýlarý…
Kasýmpaþa’dan kaçarken sýrtýndaydým bir kadýnýn
Süt taþarken ocaða çýkmýþtý çýðlýklar
Ben beþinde anlamaya baþlamýþým kayýkçýnýn anýsý
Çok uykum gelmiþ ölü gibi gülümsemiþim
Dalgalar þarkýlar alýp götürmüþ beni…
Uyandýðýmda on dördündeydim
Sandalcýnýn kýyýya vurmuþ iskeletleri vardý
Ben kesilmiþ dilimi boðaza sundum
Ýstanbul gelip üstünü örttü
Ben yine yanan o mahallede kül oldum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.