Âdemdir ilk atasý; balçýktýr aslý, özü Mucizeye tanýktýr vücûdunun her cüzü Nutfeyken cenin olur...derken açýlýr gözü... Dünyaya teþrif için günleri sayar insan Bezm’ Elest’te söz verir, doðarken cayar insan!
Yaka silker adýndan savaþ yorgunu çaðlar Bekler ki heybetinden selâma dursun daðlar Ya zulmeder aðlatýr, ya mazlum olur aðlar Kâh eþref-i mahluk’tur, hayra ehildir insan Kâh Nemrut, Kâh Firavun; Ebu Cehil’dir insan.
Edep, arsýz görünce saklanýrmýþ arýndan Aðýzlar bîzâr düþmüþ dillerin âyarýndan Nice meltemler eser Velî’ler diyârýndan Sanýrsýn nimet bilip, kapýyý açar insan Gönül penceresini, kapatýr, kaçar insan!
Kâinatta ne varsa âmâdeyken emrine Sormak gelmez aklýna! "Yaradan’ýn emri ne? " Onca gün/ah sýðdýrýr üç nefeslik ömrüne N/isyân ruhunu sarar, haddini aþar insan Küfürde kýlar karar; yolundan þaþar insan.
Benliðin sarayýnda taç giyince hezeyan Cahil nerden bilecek? Kâr ne demek, ne ziyan? Üryân gelir âleme, giderken yine üryan Âþiyâný görür de hiç ibret almaz insan Kalp mühürlü olmasa böyle alçalmaz insan!
Kalem-i Kader ise çilenin müsebbibi Düþeni sultan eder kör bir kuyunun dibi! Þayet murâd etmiþse Kuvvet Kudret Sahibi... Engeli daðlar olsa, zorlanmaz, aþar insan Taht kurar gönüllere, ebedi yaþar insan.
Bu kadar düþkün iken Resûl’ü ümmetine Talip olmak ne demek iblisin himmetine? Aklý olan geçirmez günahý zimmetine... Gafletten uyanýr da, sevabý derer insan Mâbûd’a yaslanýr da maksûda erer insan.
Dünya denen bu âlem âhiretin okulu Seçmek gerek doðruyu, en güzeli, mâkulü Birgün ansýzýn gelir davetsiz emir kulu Gözünde son damlalar! Sessizce döker insan Vakit artýk tamamdýr! "Eyvah" der, çöker insan!
Mecit AKTÜRK Berlin, 23.09.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mecit Aktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.