DİLEMMA XI

Olanca gücüyle yakýp nefesini yeþile, tarikinden ve
þehirlerin deveranýdeminden þehrime düþen þaire, Cahit Külebi’ye


I

Rahlendeyim, anaforlar arasýnda
Bakir tozu çýkaran topraklar üzerindeyim sessiz
Arastada , Zeytindibinde
Ceviz aðaçlarýna týrmanan muhacir kýzlarýnýn bileklerindeyim.


Ýncir yapraklarý altýnda
Çeþme zývanalarýnda ýslanýyor dudaklarým.
Cemreler çalýyorum resmi gayri resmi mýsralara
“dön geri bak” dediðinde gözlerimin kanlarýný silip uykudan
Kendi kehanetini bulan kâhinler gibi
Öylece seyrediyorum Niksar’ý.


II

Yaðmurlar düþüyor pervazlara kavlince
Islanýyor kirmenler
Islýðým düþüyor çöreði büyük cami önündeki pýnara.
Kavlince düþüyor pervazlara yaðmurlar.


Bir narçiçeði gibi gülümsemeye baþlýyor þehir,
Ýlk medresenin þahsuvarlarýnda.
Yaðýbasan ilminden iklimlere savruluyor âlimler.
Siliniyor masiva, evlad-u iyal bile gözlerimde.
Balçýktan güller yapýyor simyacýlar.


Gamzesinden buðday düþürüyor çocuk
Ve rüzgâr, tomurcuklarý diriltircesine
Savuruyor
Itrinin bayram tekbirini Ulu Camide
Ve Emrah’ý
Sabahtan bir fidanýn gövermesini gözlerken


Melikgazi’nin künyesinde okuyor emiþlerim
Kelkit’in týlsýmlý nidasýný
Vakanüvisler, seyyahlar, evliyalar
Sentorlar, tanrýlar, tanrýçalar
Birer sütre gibi duruyorlar þehrin kefaretine


Güneþ yanýðý kýzlar geçiyor, þu Kýrkkýzlar
Bir ahitle çýkýp önüme sunaklarýndan dökülüyorlar pir bir
Bir an bütün þehirlerin kýblesini bulmuþ gibi
Bütün dinlerin cümbüþündeyim sanki


Ýnsanlar geçiyor
Her biri bir rengin ebabil kuþlarý gibi,
Mikail’in nefesinde ince bir týný gibi söyleþen insanlar
Þimali parçalayan güvercinlerin avuçlarýnda
Seni okuyorlar


III

Artýk dönüyorum þair
Anonim büyüyen cevizlerden viþne aðaçlarýna.
Almus’a.


Ellerim titriyor bilsen, ýsýrganlar büyüyor eskizlerde.
Ýzbe bir yoldan gidiyorum
Anaç gürgenlerin arasýndan.
Kekik kokuyor yoncalar.
Nasýr bilemiþ topraklardan geçiyor arabalar.


Burada, yeþilin doðum lekesi var üzerimde.
Bir pekmez dudaklarýmda kan gibi.
Elimde pullu sazan oltasý, mahlebe aþýlanmýþ bir viþne fidaný,
Can suyu satan ardýçlar gibiyim
Memleketteyim.


Harmanda hoþ bilezik tutmuþ mehter
Tandýrda ekmek, dimaðýmda huzur
Kýblesiz martýlar geçiyor üzerimden
Ve daðlarýn dehlizlerindeki yaylalar
Ve at baþý giden elik sürüleri
Ve pelit aðaçlarý
Eðiliyorlar su içer gibi yüreðimin sesine


IV

Bu dilemma balçýktan bir ibre þair
Ha rahlende ha nefesindeyim
Bir hicabe makamýyým kapýlarda
Þehrengizler içindeyim
Sevmek mecali var içimde
Ha gözlerindeyim
Ha ellerimin gölgesinde




AHMET SERDAR OÐUZ / NÝKSAR



Sosyal Medyada Paylaşın: