Özlemli bir kilim örgüsüdür sevda, damar damar sevgiyle örülür. Sözünü sakýnmadýkça yürek, yaþamýn bütün kýrlarýnda kimi çocukluðunu, kimi de özünü bölüþür. Üzerimizdeki aþk mintanýyla gerçeði ve sevgiyi arayýþýmýz hiç bitmez, gözyaþýyla örülmüþ bu acýlar duvarýnda gönlümüzdür þiirlere düþürdüðümüz.
Topraðýný arayan sevdalý bir çiçek olacaðým bugün Leylek kanatlarýna tutunarak, yeryüzüne ineceðim Güneþli temmuzlarý özleyerek, þubat ayazýnda ben Þeklini yitirmiþ yüreklerde sevginin býçaðý olacaðým.
Bubi tuzaklarýnda sevdanýn ve aþkýn direncini göstererek Yüreðimin ovalarýnda þaklayan kýrbaçlara aldýrmayacaðým Umutlar asacaðým gökyüzüne, bütün kuþlara el sallayacaðým Bir kolumda akþam, diðerinde gece, seni, seni düþüneceðim.
Bu gece, kýrk parça, kýrk kemik ve tonlarca tuzum, sensiz Bu gece, ellerim göðsümde yürüyorum yýldýzlara, nefessiz Daðlar un ufak olsa, ‘al bu þiiri desem’ içimdeki kýrýklýkla Yanaðýna uzanan bir düþ olur muyum, olur muyum söyle?
Yosunlar birikmiþ gözlerinde, kanayan yerlerine alsana beni Bütün batan günlerin tutsaklýðýnda, yeþert içinde yaprak gibi Açýk gidecekse gözlerim, üþüyen yerlerime asýver þiirlerimi Yaralý bir þarkýnýn sözlerinde yüreðimden vur ansýzýn bu bedeni.
Kimi, yanýmda oturur yalnýzlýðým, kimi savrulur bir sigara içimi Çýlgýn hüznüm kulaðýndan gitmez, oyar bileklerimdeki kelepçeyi Uyuyakalmak isterken ben, saklanýr satýr aralarýna çocuklar gibi Kimi, yalnýzlýðým suçüstü yapar özlemi, beklemez ‘kal’ demeni.
Dost aðýtlýdýr gurbet türkülerim, yudumlarken bir çay deminde seni Taþ duvarlar yýkýlýr, ilmek atarým yalnýzlýðýma, boþ veririm hüznü Hayýflara bölünür gönlüm, türkü olurum mavi bir dinletide kimi Yamalý da olsa yelkenin, ilkbahar rüzgârlarýyla yüreðinde taþý beni. Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.