SEN KÜSEMEZ SİN
Yüreðin tertemiz kin tutamýyor.
Ezilse yýpransa söz dinlemiyor.
Kapýdan kovulsa camdan giriyor.
Bu yürek sendeyken sen küsemez sin.
Gözünden yaþ yerine kan akýtsan.
Sevdaný paslandýrýp küf tutsan,
Doldursan ömrünü kahýr yapsan.
Bu yürek sendeyken sen küsemez sin.
Divane olsan dolaþsan çöllerde,
Derdini açmazsýn öyle her yerde,
Fukara kuþsun sen altýn kafeste,
Bu yürek sendeyken sen küsemez sin.
Þair söyler ki iyi düþün taþýn,
Dertten kurtulmaz iyi hulu baþýn,
Baharýn solar hep yaþarsýn kýþýn,
Bu yürek sendeyken sen küsemez sin.
Sabrýn tükenir aðýtlar çekersin,
Suskunluk içinde yaþlar dökersin,
Etrafýn hor görür buyun bükersin,
Bu yürek sendeyken sen küsemez sin.
NESRÝN ÖNEM DEMÝR
21. 09 2014
BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.