PAŞA...

Adý Paþaydý
Sara hastasýydý
Yüreðinin temizliði yüzüne yansýmýþtý
Masumdu, saftý, günahsýzdý
Adam gibi adamdý

Hayat nedir dedim, gözlerimin içine baktý
Hafif kaþlarýný çattý
Kafasýný saða sola salladý
Hayat;
Uyumak
Gezmek
Eðlenmek
Televizyon izlemek
Kitap okumak
Çay içmek, dedi
Ne güzeldi hayata bakýþý
Hayat ona ne kadar da kolaydý

Hayattan beklentilerin nedir dedim gözlerini kapattý
Önüne eðdi baþýný
Sanýrým bu soru canýný çok sýktý

Gözlerini açtý
Semaya baktý
Ellerini duaya kaldýrdý
“Sadece kullandýðým ilaçlar keþke onlar olmasaydý
Baska bir beklentim yok bu hayattan” dedi canýmý çok acýttý

Aslýnda ne güzel bir cevaptý
Ve bir o kadar da saftý
Sözün bittiði yer aslýnda burasýydý
Sustum bu sefer ben eðdim baþýmý
Gözlerim doldu yüreðim parçalandý

Hayat için birbirlerini yiyenler aklýma takýldý
Kendimden utandým eline sarýldým elini kaçýrdý
Ver öpeyim elini dedim vermedi, eli öpülecek adamdý
Ismi gibi kendiside tam bir paþaydý
Hayat ise onun için bir ilaçtý…
Sosyal Medyada Paylaşın: