Nereye gitsen çýkacaðým karþýna; Deniz kenarýnda bakarken maviliklere Sana olan derinliðim gelecek aklýna Bir nefes alamadan boðulacaksýn El ele dolaþtýðýmýz sokaklarda Adýmladýðýmýz kaldýrým taþlarý Takýlacak ayaklarýna tökezleyeceksin Çökeceksin dizlerinin üstüne Özlemle izlerimi Arayacaksýn o kaldýrýmda…
Kimi sevsen ben çýkacaðým karþýna; Bir baþka kadýný koklarken Kokumu özlediðini fark edeceksin Okþarken onun saçlarýný Saçlarýmýn parmaklarýna dolaþmasýný anýmsayacaksýn Baktýðýn o gözlerde gözlerimin buðusunu arayacaksýn Her gülüþlerde benim gülüþüm çýnlayacak kulaðýnda Attýðým kahkahalar kan olup pýhtýþalacak damarlarýnda…
Kimi sevsen ben çýkacaðým karþýna; Dudaklarýn dudaklarýna uzandýðýnda Dudaðýmýn sol yanýnda kalan busen vardý ya Kavuracak sol yanýný Kül olmayý dileyeceksin Hüzünlü bir tebessüm konacak dudaklarýna Ellerindeki ateþle tenimde yazdýðýn þiirleri Baþka tenlere yazmaya çalýþýrken felç olacak Donup kalacaksýn Piþmanlýðýn çemberinde çýkýþ bulamayacaksýn…
Çünkü Hiç kimse benim kadar sevemeyecek Benim gibi inanmayacak yalanlarýna Körü körüne baðlanmayacak Kimse tüm yanlýþlarýna raðmen Benim kadar deðer vermeyecek Ben kadar affedici olmayacak Ýçindeki beslediðin kötülüklerde Ýyi niyetini aramaya kalkmayacak…
Ve sen; Her yerde Her keste Beni arayacaksýn Çok geç artýk Bulamayacaksýn Kalan ömrün boyunca Aptallýðýna yanacaksýn…