İsyan
Hey ölüm
Sana meydan okuyorum
Diye baðýrdý kadýn
Uyuþuk yýldýzlara bakýp daldý
Seslendi tanrýsýna yüzyýllar öteden
Çýðlýk çýðlýða bir susuþla
Seslendi tanrýsýna
Hangi yýldýz benimdi söyle
Neden parlamýyor,bu ne tembel gök böyle
Hey ölüm
Daha vakit gelmeden
Diye baðýrdý kadýn
Neden tepemde dikiliyorsun söyle
Uludu bir köpek,yýldýzdan parlak gözleriyle
Seslendi tanrýsýna kadýn
Taçlanmýþ tüm diþiliðiyle
Nerede yýkanmýþ anýlar söyle
Hangi defterde kaldýysa beyaz sayfalar
Oradan dirilt beni yeniden
Hangi acýyla yýkandý bedenim böyle
Neden doðmuyor güneþ söyle
Hey ölüm
Nereden çýktý bu siyah gece
Diye baðýrdý kadýn
Ve seslendi tanrýsýna
Doðarken gömmek için mi yarattýn beni böyle
Kozasýný yýrttý ansýzýn,ýþýða koþtu
Kýrýþýk deriyi söküp attý bedeninden
Bembeyaz pamuksu teniyle
Ölüm duvarýný aþtý kadýn
Yeniden can buldu bedende
Þahlandý bir doru kýsrak
Seslendi tanrýsýna
Yazgýmdaki eþi yolla diye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.