Gece g/izlesin beni Hecelere b/ölünmüþ v/akitlerde yazýlýyorum kar/anlýða
Kara bir gündü Mahþer kalabalýðýydý sanki Bir dost aradý gözlerim Göremedim Ya kördüm yâda saðýr Çöktüm olduðum yere Ne yapacaðýmý bilemedim Dönüp sýrtýmý sývazladý titreyen ellerim
Zaman ne çabuk tüketti bizi Oysa dünün çocuklarýydýk saf arý Bu gün saflýktan eser yok Üç adam say desen ikisi soytarý
Ýmamesi olmayan tesbih gibiyiz Çekildikçe gevþiyoruz Ve Sözün sükûtuna saklanmýþ doðrularla Yalan dolaný çýðlýk, çýðlýk yaþýyoruz
Birazda el âlemci olduk sanki Sonra ne derleri oynuyoruz Baþkalarýnýn sar/hoþluðunu yaþayýp hoyratça Bu günde kafamýz kýyak diyoruz
Sözüm ona, Ýnsandýk biz Çoðaldýk Kâinat dar geldi bize Sýðmaz olduk hiçbir yere Her þeye yer bulduk ta Bitek insanlýðý sýðdýramadýk içimize
Velhasýl kelam Özünde ne oldum delisiydik Sözümüzdeki velilik þýk durmadý bizde…
‘’iki mum yakýn yatsýya kadar yanýmlýk siz ýþýk saçýn, ben tükenirim yandýkça’’
Can Cezayir AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.