TEK TAŞ...

O beni arkadaþý olarak seviyordu
Ben ise ona aþýktým haberi yoktu
Hergün bir bahane uydurur uðrardým iþyerine
Herþey bahaneydi onu görmek ise þahane...

Dün yine uðradým uðramaz olaydým keþke
Bak arkadaþým dedi parmaðýný gösterdi
Kör olsaydýmda görmeseydim, ya da kalbim dursaydý
“Evleniyorum” dedi takmýþtý tek taþý parmaðýna
Kekeledim ha hayýr hayýrlý olsun
Hayýr olmasýn… diyemedim
Kalkamadým kutlamaya
Þok olmuþtuk
Ben duyunca, oda tebrik beklerken gelmeyince
Ulan nerden çýktý bu tek taþ

Mutluydu, hem yüzü hemde gözlerinin içi gülüyordu
Onun o hali beni aldý götürdü
O mutlu olsun gerisi boþtu…

Parmaðýnada yakýþmýþ çaktýrmadým ama
Gözüme urgan gibi geldi sardý boðazýma
Nefesim kesildi boðuluyordum âdeta
Ulan nerden çýktý bu tek taþ

Ateþ sardý vücudumu duramadým daha fazla
Arkama bile bakmadan bindim arabama
Açtým kontaðý radyoda çalan Ümit Besen
“Nikahýna beni çaðýr sevgilim
Ýstersen þahidin olurum senin
Bu adam kim diye soran olursa
Eski bir tanýdýk dersin sevgilim” haydaaa

Ne bu ya herkes bana oynuyordu
Bu tek taþ parmaða oldu güzel de oldu da
Beni bozdu bana olmadý
Ulan nerden çýktý bu tek taþ

Ýçime oturdu...

Sosyal Medyada Paylaşın: