davet bildim uzakları
Dikçe
davet bildim uzakları
-Ey çýðlýðýmýn þiirlere düþürdüðü lâl iz
-Ey þeb-i arûsuma aðu olup dolan çoðalan giz
-Ey y/âr bildiðim yöneldiðim dehliz;
Sana yazgýmý kelimelerle anlattým nice yýllar
sen okudun
ben beþ günlük gölgeliklere kan kustum
dirimlerini senle bölüþen bedenim Rüzgârla boðuþtu
gönül fenerime þimþekler çaktý
özlemim tufanla yerlebir
yolumu kaybettim uðuldayan ormanda
-vakit mayalanýyor ört beni dokuz yerimden-
-mevâ’sularýnda kelime-i þehadet saracaðým onulmaz yaralarýma-
hiç direnme otur þöyle yanýbaþýma
yorganlara bürünüp açýlmalýyým sana
bu en dingin en derin halim
vedalarý yýkandým mehtapým hazýr korkma;
mevsimlerin yoðurduðu fýrtýnada
azýksýz topraðý ýslatan gözlerime bak
Nil kadar cömert melâlim
þems içre akýtýyor gözyaþýmý
tebessüm silindi
felek bile nâçâr kalýyor derdime
-derdim ki izdüþüme vuslat izi býrakýr
aðýr yük olur zaman
Þehr-i Ýstanbulun nabzýna sokulup oturmuþ akrepler
tutuyorlar en vurgun yerimden
zehirleniyor üstüne titrediðim
en sevdiðin mavi ortanca
umut burcunda gün sayýyor
sularým daðlara yaslanýyor hey...
-söyle yaslanabilirmisin beþ günlük gölgeliklerin çýðlýðýna!-
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.