ne acılar sevdim
“Durgun sularda; kimi fýrtýna, kimi meltem
sallanýyordu sanki bütün bir dünya…”
ne acýlar sevdim
mevsimden bi haber, güneþe hasret
düþüremedim hakikatini hiçbir söze
( … ) gördüðüm yerde tutup almak,
alýp atmak kimsesiz yerlere
aldýðým yerde kendim, attýðým yerde kendim
belki kendime özdeþ bildim
söyleyemediðim/ söyleyebildiklerim
kaçtýkça hepsi ardý sýra bir dev
yakalanan ben yakalayan ben
kaçan belki gözden kaçýrdýklarým
ne acýlar sevdim
böldüler, çoðalttýlar, un ufak ettiler,
ne acýlar sevdim
hepten yittim dediðimde
hiç olmadýðým kadar dirlik hissettirdiler
(… ) anladýðýmda kýymetini bildim
kýymetini bildiðimde, belki anlaþýlabilirleþtim
þükür çok acýlar sevdim
iklimleri olduðu gibi sahi gösteren
iþte bu bir sona doðru, iþte bu Hakikate doðru
iþte bunlar hep kalbimden yaþým kadar kuvveme düþenler…
(Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.