Efsunlu bir gecenin koynunda
Çocuk bir gelinin çýðlýðýydý þafaðýn bekaretini bozan.!
Çalýnmýþ umutlarý, yarýnlarýydý çeyiz bohçasýnda
Ýman tahtasýnda kurþunladýðý adamlardý hükmü veren
Onlar kimdi sahi ne den büyümesine izin vermiyorlardý,
Omuzlarýna yükledikleri namus kavramý neydi?
Her þeyden habersiz
Hala aklý oyunda olan çocuktu.!
Okuyup doktor olacak, hastalara bakacaktý
Ama býrakmadýlar, aðlak yarýnlarýn kucaðýna attýlar
Ve sözü kesildi, karar verildi
Babasý yaþýnda bir adama peþkeþ çekildi
Elleri ve ayaklarý kocaman
Kudurmuþ hayvan gibiydi
Oysa onun aklý, fikri oyundu
O henüz çocuktu.!
Herkesten sakladýðý oyuncaklarý vardý
Zaman zaman gizlice onlarla oynardý
Bilemedi kadýnlýðý.!
Hýrpalandý, örselenip yaralandý
Defalarca dayak yedi
Anam deyip kara kaderine aðladý
Doðurmasaydýn keþke dedi
Ýçine duvarlar devirdi
Bu zülüm yýllarca devam etti
Sustu, diline düðümler atýp
içinden kan nehirleri aktý
Yaralý bir serce gibi ürkek ve titrekti
Kaç kez ölümü içmek istedi
Ama baþaramadý.!
Nereli ya da kim olduðu fark etmez
Adýnýn önemi yok ben, sen, o, biz
Kirlenmiþliðin avuçlarýnda kývranan
Satýlan, yok sayýlandý.!
Adý çocuk gelindi
Bir tek adý vardý hafýzama kazýnan
Derinden yaralayýp, yürek burkan
Bazen göz yaþý oldu
Bazen de yürek sýzlatan
Onun bire adý vardý, bende saklý olan...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.