sen...
içime sokaklar dökülür
ben benden geçerim
kapýldýðým seller yanar
susan diller konuþur sonra
sonra akþam olur þehirde
bir sarhoþun anatomisinde kendini bulur bir þair
bir þiir sen olur
biraz ben
çoðu kez biz
bilmezsin...
ey,
gözlerini türkülere gömdüðüm
kederini saçlarýna ördüðüm
kutsalým
yurdum bucaðým
topraðým
burada ufuk çizgisi sen gibi
uzaklar pek sisli
sað sol tenhadýr hep inadýna
hýrçýnlýk yakýþmaz sen kadar dalgalara
suskusu kurur yaþlarýmýzýn
kýrgýn sabahlarda içilmez bu meret þey
ah
arabeske çaldýðým sevdiðim
bulunmaz ne hazineler zikrettim her gece sana
duyma sen
bilme sen
sevme/ sen
de
damaðýmda kekre bir aþk masalý
ön sözü yok
son sözü
sen
.
.
.